Bugün Günlerden; İzmir!
Herkese merhabalar!
İzmirli olmaktan gurur duyduğum bir gündeyiz. Bugün 9 Eylül!
Çok küçükken yani daha aklım siyasete, aydınlığa, laikliğe ve daha birçok şeye ermiyorken İstanbul’da olmak, orada yaşamak isterdim. Neden yaşamak isterdim biliyor musunuz? Ünlüler orada olduğu için :) Size dedim daha aklım ermiyorken…
İzmir’den birkaç defa dışarı çıktım. Ufak gezilerim oldu. Kalmalı ya da günübirlik gezmeler. Oradaki insanlarla konuşmuşluğum, otobüsünde, vapurunda, yolunda veya bir kafesinde. Tabii ki sadece konuşmadım az çok bir şeyler de gözlemledim ‘’aklım erdiğinde’’. İzmir’in kıymetini o zamanlar anladım işte. Kıyaslamalara başladım insanlarımızı. Elbette herkes tanıştığım insanlar gibi olmazdı. Genele vurmak hata olurdu. Ama çoğunluk her zaman doğru sayılmaz mı? İstisnalar kaideyi bozmuyor.
İzmir’in yeri benim için ‘’aklım erdiğinde’’ farklıydı. Bu da takriben lise dönemlerime denk geliyor. İzmir’i, İzmir yapan her şeyiyle yaşadım. Özellikle her şeyimizin siyasete bağlandığı bu süreçte İzmir aydınlığını dibine kadar yaşadım, yaşıyorum. Üniversiteyi İzmir’de okudum. Bazıları için üniversite İstanbul’da okunurdu. Ama ben İzmir’de yaşamaktan ve okumaktan her zaman mutlu oldum. Okuduğum bölüm itibarıyla da çok fazla doğu kökenli ya da Anadolu’da yaşayan insanlarla tanıştım. Bu durum yine beni karşılaştırmaya itti ve yine karşılaştırdım. İzmir bir başkaydı. Tanıştığım insanlar elbette memleketlerine özlem duyuyorlardı. Yaşadıkları memleket onlara en güzeli gelirdi zaten. Ama İzmir’e gelen de burayı unutamıyordu. Ya ‘’tahinimi buraya aldıracağım’’ ya da ‘’fırsatım olsa burada yaşardım.’’ Diyorlardı.
Ünlü olmak için İstanbul’a gidenler veya zaten İstanbul’da olan ünlüleri hiç saymıyorum bile. Yazın soluğu İzmir’deki tatil beldelerinde alırlar ya da İzmir’deki malikanelerine gelirler. Konserlerinde hiçbir ili övmedikleri kadar İzmir’i överler. Aslında oldukları gibi davrandıkları tek yer neredeyse İzmir olabilir. Hükümete yakın olan sanatçılar bile kendi benliklerini burada ortaya çıkarabilirlerdi. İzmirlinin kimi sevip kimi sevmeyeceğini çok iyi bildiklerinden olsa gerek. Daha geçen gün Fox TV’den ayrılan Fatih Portakal bir demecinde ‘’ben mutluluğu İzmir’de buldum.’’ Dedi. Ha ünlü demişken; şarkılara da konuk oluyor İzmir. Sezen Aksu’nun İzmir’in Kızları şarkısını bilmeyen yoktur herhalde :) Deniz Tekin’in İzmir’de Günbatımı, Bendeniz’in İzmirliyim’i sadece birkaçı…
Neden İzmir’i bu kadar seviyoruz? Neden İzmir’den vazgeçemiyoruz?
En başta Atatürk sevgimiz bütün ili kaplıyor… Atatürk’e tapmadığımız, Atatürk’ün düşüncelerini ve yolunu benimsediğimiz, onun yolundan gitmeye çalıştığımız için, Atatürk’ü hataları ve yanlışları ile eleştirebildiğimiz için, O’nu her zaman saygı ve sevgi ile andığımız için, Veda filmini her izlediğimizde boğazımız düğümlendiği için, gördüğümüz her yeni fotoğrafta yüzümüzdeki tebessüm ve hüzün hiç gitmediği için, Nutuk’u okurken içimizde bir coşku ve gurur hissettiğimiz için, Anıtkabir’e gittiğimizde bir görevi tamamlamışçasına huzurlu hissettiğimiz için İzmir’den vazgeçemiyoruz… İzmir’i bu yüzden çok seviyoruz.
İzmir, laikliği ve aydınlığı en çok hissettiğimiz ilimiz. Herkese ve her şeye inat korkmadan kordonda el ele, öpüşen çiftler, iki birayla iki sohbetin belini kıran dostlar, gitarını kapıp gelen gençler… Daha nicesi!
Boyoz, çiğdem, gevrek meselelerine girmek istemiyorum :) Çünkü biz İzmirliler olarak, bunlardan çok daha fazlasıyız.
Uzun lafın kısası; seni çok seviyorum İzmir, doğum günün kutlu olsun! Teşekkürler Mustafa Kemal Atatürk!
Sizlere çok güzel bir şarkı ile veda etmek istiyorum artık. Biraz fazla mı yazdım ne :)
İzmir'de Bir Gün Batımı
Kendinize iyi bakın sevgili okurlar, İzmir sevgisiyle kalın! :)